رابطه بین کیفیت افشاء و تأخیر در زمان صدور گزارش حسابرسی

سرعت انتقال اطلاعات حسابداری از مخابره کنندگان به استفاده کنندگان آن قدر با اهمیت می باشد که در چارچوب نظری حسابداری از آن با ویژگی به موقع بودن اطلاعات حسابداری یاد شده است. شناسایی موانع و اختلالات در کانال ارتباطی بین ارسال کنندگان و دریافت کنندگان اطلاعات می تواند سبب تسریع در انتقال اطلاعات و استفاده بیشتر استفاده کنندگان گردد. در این پژوهش ارتباط میان کیفیت افشاء و تأخیر در زمان صدور گزارش حسابرسی برای نمونه آماری 164 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1387 تا 1391 مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش رتبه های کیفیت افشای شرکت ها، خطای پیش بینی سود و میزان تعدیلات سنواتی به عنوان نماینده ای از متغیر کیفیت افشاء مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج این پژوهش که با استفاده از نرم افزارهای eviews و spss و به روش تحلیل پانلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نشان داد که بین متغیرهای مستقل خطای پیش بینی سود و میزان تعدیلات سنواتی با متغیر تأخیر در زمان صدور گزارش حسابرسی رابطه معنادار منفی برقرار بوده و بین متغیر مستقل رتبه کیفیت افشای شرکت ها و متغیر تأخیر در زمان صدور گزارش حسابرسی رابطه ای برقرار نمی باشد. نتیجه نهایی تحقیق حاکی از وجود رابطه مثبت بین کیفیت افشاء و تأخیر در زمان صدور گزارش حسابرسی می باشد. همچنین از میان متغیرهای کنترلی اندازه شرکت، اندازه موسسه حسابرسی، داشتن خبر خوب و یا بد و میزان بدهی شرکت، تنها اندازه شرکت با متغیر تأخیر در زمان صدور گزارش حسابرسی دارای رابطه معنادار منفی بوده و سایر متغیرها فاقد هر گونه رابطه معنادار می باشند.